DOYAMEYOM DOKTORBEYYYYYYYY 
İYİ EĞLENCELER FATİH
HAFTANIN ŞİİRİ ........1
DOKTORBEY
Verdiğin perhize budur gayratım,
Bundan başka uyamayom doktor bey.
Üç sepet yımırta zabah gahvaltım,
Teker teker sayamayom Doktor bey.
İki leğen pilav bi yayık ayran,
İster yağlu ossun isterse yavan,
Yanına keseyom beş kilo sovan,
Yeyom yeyom doyamayom doktor bey.
Üç tencere bamya yirim bişince
Yirmi tas su içip biraz goşunca,
Her yanı sökülür garnım şişince,
Sağlam göynek geyemeyom doktor bey.
Şimdiye acımdan çoktan ölürdüm,
Sağossun gomşular edeyo yardım,
Bir guzudan fazla yimem söz virdim,
Ayıb olur cayamayom doktor bey.
Bazı az geleyo beş kasa hurma,
Yedi lahanadan yapıyoz sarma,
Onudamı yedi deye heç sorma,
Utanıyom deyemeyom doktor bey.
Günde iki çuval unum gideyo,
Avradım her sabah ekmek ideyo,
Bi gazan fasülye gönül ye deyo,
Attırmaya kıyamayom doktor bey.
Senede gırk dönüm bostan ekerim,
Benden başka kimse yemesin derim,
Gavunu garpuzu gabıklı yirim,
Acelemden soyamayom doktor bey.
HAFTANIN ŞİİRİ....2
Şu bizim köylünün gariplere ettiğini,
Saymakla inan ki bitmez savcı bey!
Ama anlatacam, bütün meziyetlerini.
Kâğıdın, kalemin yetmez savcı bey!
Kâr etmedi, yazdığım onca dilekçe,
Ne pranga zapt eder, ne de bilekçe,
Biri çıkıp da bağırsa şöyle yüksekçe,
Hiç birinin tabanı tutmaz savcı bey!
Fesat var, bunların yaptıkları her işte,
Çok dersler var, inan bu serzenişte.
Bir tek iyi yönleri vardır, alışverişte,
Harama hiç hile katmaz savcı bey!
Herkes uyusa da, bunlar uyumaz.
Adam öldürseler, dönüp de bakmaz.
Uyanık geçinirler de hepsi bir aymaz.
Hakk’ın yolundan gitmez savcı bey!
Komşuyu gösterir hep parmağın ucu,
Kanunlarda yazmıyor, bunların suçu,
Masumu, ters giydirir şeytana pabucu,
İnan müebbet bile yetmez savcı bey!
Köyün imamına ters giydirdiler kavuğu.
Kaz görünür bunlara komşunun tavuğu.
Köyü yeseler dolmaz, dişinin kovuğu,
Dünyayı versen de yetmez savcı bey!
Kimsenin kimseye kalmamış hatırı,
Küheylan diye satıyorlar topal katırı.
Eğer varsa bile kötülüğün bir sınırı,
Bunlara sınır kâr etmez savcı bey!
Verirler sonra tutmazlar, yemini, sözü.
Korlar mazlumun göğsüne yanan közü.
Her şeyi görür amma köylünün gözü,
Lakin kimsenin gücü yetmez savcı bey!
Sırtında kırdılar garibin, kazma sapını,
Arkan yoksa yıkarlar tüneğini, yapını.
Herkese yutturdular da korku hapını,
Devlet herhal bunu yutmaz savcı bey!
İşte beyim, köylünün hali bu minvalde,
Fazla söze ne hacet, anladın herhalde.
İnanmazsan kendin gör, köye bir gelde,
Bu devran hep böyle gitmez savcı bey!
23 Mart 2009-Ankara/GaripOzan
